Primaire reflexen zijn de eerste bewegingen waarmee baby’s op hun omgeving reageren. In het eerste levensjaar verdwijnen deze automatische reacties, om steeds meer plaats te maken voor bewuste bewegingen. Het lichaam integreert de reflexen en kan zich hierdoor steeds verder ontwikkelen. Het zenuwstelsel ontwikkelt zich en het lichaam leert bewust te bewegen.
Deze reflexen zijn in eerste instantie bedoeld ter overleving en bescherming, maar zijn ook de neurologische bouwstenen voor al onze aangeleerde bewegingen en vaardigheden.
Soms kan het gebeuren dat deze primaire reflexen onvoldoende geïntegreerd raken. Dit kan het vlot aanleren van heel wat vaardigheden verhinderen. Hoe beter de reflexen geïntegreerd zijn, hoe doelgerichter we ons kunnen gedragen en bewegen.
Hieronder een paar voorbeelden van problemen die kunnen voorkomen wanneer een reflex onvoldoende geïntegreerd is:
- Palmaire reflex: verkrampte hand bij het schrijven, dingen laten vallen
- ATNR (asymmetrische tonische nekreflex): verkrampte schrijfhouding, moeilijke gekruiste coördinatie, moeilijk lateraliseren
- TLR (tonische labyrinth reflex): geen goede balans vinden, moeilijk om afstand/ruimte/snelheid in te schatten, ruimtelijk visuele problemen, moeite met het aanleren en onthouden van logische volgorden (dagen van de week, tafels, klok kijken,…)
- Spinal galant reflex: niet stil kunnen zitten, regelmatig bedplassen boven de leeftijd van vijf jaar
- STNR (symmetrische tonische nekreflex): op de benen zitten of rond de stoelpoten klemmen tijdens het werken of juist de benen helemaal strekken, dicht met het hoofd tegen de tafel zitten, onhandigheid
- …
Aan de hand van een intakegesprek en testen kan worden vastgesteld welke reflexen nog niet, niet goed, of onvolledig geïntegreerd zijn.
Door het regelmatig doen van eenvoudige, maar doeltreffende oefeningen kunnen de reflexen door het lichaam geïntegreerd worden.
Zo kunnen kinderen hier weer verder op bouwen in hun ontwikkeling. Vele vaardigheden zullen na reflexintegratie therapie makkelijker gaan.